Jestem absolwentem Akademii Medycznej w Łodzi, której Wydział Lekarski ukończyłem w 1983r. Po okresie stażu rozpocząłem pracę chirurga ortopedy na Oddziale Ortopedii Dziecięcej szpitala im. Z. Radlińskiego w Łodzi przy ul. Drewnowskiej. Pracując tam pod kierunkiem dr. Jakuba Faflika, w roku 1986 uzyskałem specjalizację I stopnia z Ortopedii i Traumatologii. Od roku 1986 dodatkowo rozpocząłem pracę w Poradni Preluksacyjnej zajmującej się diagnostyką i leczeniem dysplazji stawów biodrowych. Zainteresowanie ortopedią okresu noworodkowego i niemowlęcego połączyłem z pracą konsultanta ortopedycznego oddziałów noworodkowych. Rozwój diagnostyki obrazowej a szczególnie ultrasonografii wraz z opracowaną przez R. Grafa metodą badania stawów biodrowych pozwolił na stopniowe wprowadzenie tej metody do praktyki klinicznej. Doświadczenia w tej metodzie początkowo zdobywałem pracując w Poradni Genetycznej Akademii Medycznej a od roku 1988r w Zakładzie Radiologii Centrum Zdrowia Matki Polki. Od 1987r roku datuje się także początek mojej praktyki prywatnej, którą zaczynałem jeszcze w Gabinetach Lekarskich na ul Nawrot 2a. Od roku 1990 pracuję w Oddziale a później Klinice Ortopedii Dziecięcej Centrum Zdrowia Matki Polki. Po uzyskaniu w 1991r II stopnia specjalizacji awansowałem na stanowisko zastępcy ordynatora. W roku 1995 uzyskałem tytuł doktora nauk medycznych w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie.

Od początku mojej pracy zawodowej jestem aktywnym chirurgiem, dzięki znakomitej szkole mojego mistrza i nauczyciela dr Jakuba Faflika, oraz współpracy moich kolegów i pomocy asystentów wykonałem tysiące operacji ortopedycznych oraz zdobyłem umiejętności i niepowtarzalne doświadczenie.

Pasję chirurga ortopedy realizuję nadal, wykonując zabiegi operacyjne u dzieci i dorosłych.

W moim życiu zawodowym na plan pierwszy wysunęły się cztery zagadnienia:

1. Ultrasonografia stawów biodrowych – rozpocząłem wykonywanie tych badań w 1987r i robię to do dziś. Początkowo były czymś wyjątkowym, obecnie są standardem – a ich skutek to zmniejszenie liczby dzieci wymagających leczenia operacyjnego zwichnięcia bioder z ilości 2-3 tygodniowo do 2-3 rocznie.

2. Wydłużanie i korekcja wrodzonych i nabytych deformacji kończyn. Początki to 1986r i pierwsze wydłużanie wg metody Wagnera – aparatem skopiowanym z „zachodniego katalogu”. Później metoda Ilizarowa i kilkaset zabiegów operacyjnych z jej użyciem, przywracających sprawność pacjentom z ciężkimi wadami - do dziś wykonuję te zabiegi.

3. Diagnostyka i leczenie ostrego krwiopochodnego zapalenia kości i stawów noworodków i niemowląt. Ocena wczesnej fazy procesu zapalnego u noworodka , postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia oraz monitorowanie jego przebiegu pozwala uniknąć w przyszłości nieodwracalnego kalectwa. Kilkaset takich trudnych przypadków zdobyte doświadczenie, wiedza i algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne przekazane innym lekarzom stały się standardem postępowania.

4. Leczenie deformacji i zniekształceń pozapalnych. Jedno z najtrudniejszych wyzwań ortopedii – prognozowanie i zapobieganie deformacjom, korekcje osi i długości kończyn, poprawa funkcji i estetyki kończyn, korygowanie sylwetki pacjenta. Chirurgia chrząstki wzrostowej z wykorzystaniem naturalnych mechanizmów korekcji i regeneracji układu kostno-stawowego. Wokół tych zagadnień koncentrowało się moje życie naukowe i zawodowe . Dzięki nim powstało wiele publikacji, rozdziałów w podręcznikach, wystąpień i doniesień zjazdowych.