W swojej praktyce klinicznej zajmuje się diagnostyką i leczeniem schorzeń narządu ruchu u dzieci i dorosłych. W diagnostyce wykorzystuję badanie podmiotowe – wywiad lekarski, badanie przedmiotowe – ocena kliniczna, testy kliniczne, badanie zakresu ruchu itp., oraz badania dodatkowe: badanie USG narządu ruchu i podobaryczną cyfrową diagnostykę stóp a także badanie zlecane: RTG, CT, RM. Po przeprowadzeniu diagnostyki i ustaleniu rozpoznania proponuję rozpoczęcie kompleksowego leczenia także we współpracy z innymi ośrodkami i specjalistami (rehabilitacja, zaopatrzenie ortopedyczne) a także leczenia operacyjnego w warunkach szpitalnych.

Schorzenia narządu ruchu dzieci i dorosłych diagnozowane i leczone
w ramach Prywatnego Gabinetu Ortopedycznego:

• dysplazja stawu biodrowego, podwichnięcie i zwichnięcie biodra, biodro szpotawe, PFFD,

• badanie kliniczne i diagnostyka USG od pierwszych dni życia, w późniejszym wieku także w razie potrzeby badanie RTG, CT lub RM,

• leczenie zachowawcze, stosowanie ortez, w razie potrzeby leczenie operacyjne,

• proces leczenia monitorowany badaniami USG.
• wrodzona stopa końsko-szpotawa, wrodzona stopa płasko-koślawa, wrodzona stopa przywiedziona, wady palców, rozszczep stopy, kostki dodatkowe, paluchy koślawe młodocianych, oraz inne wady stóp,

• diagnostyka kliniczna od pierwszych dni życia, diagnostyka obrazowa (RTG) w zależności od typu wady – najczęściej przed leczeniem operacyjnym,

• leczenie zachowawcze ( stopy końsko-szpotawe płasko-koślawe wrodzone) wg Ponsettiego, redresje , opatrunki gipsowe, ortezy. Leczenie operacyjne – zależnie od typu wady, zazwyczaj w wieku rozpoczęcia chodzenia lub powstania dolegliwości,

• ocena wyników leczenia, monitorowanie wady zazwyczaj trwa przez cały okres wzrostu dziecka.
• palcozrost, zdwojenia palców, palce dodatkowe, wady kciuka itp.,

• diagnostyka kliniczna od pierwszych dni życia, diagnostyka obrazowa (RTG) w zależności od typu wady – często dopiero przed planowanym leczeniem operacyjnym,

• leczenie – najczęściej operacyjne – wiek uzależniony od typu wady, bardzo istotna możliwość oceny funkcji ręki przed decyzją o leczeniu operacyjnym. Leczenie operacyjne może być wieloetapowe,

• pacjent wymaga stałego nadzoru ortopedycznego i rehabilitacji poprawiającej funkcję ręki.
• niedorozwoje , skrócenia, deformacje osiowe,

• diagnostyka kliniczna i obrazowa (USG, RTG) od pierwszych dni życia lub ujawnienia się wady (skrócenia) – pomiar długości i osi kończyny CT- pilot,

• leczenie - w pierwszej fazie zazwyczaj zachowawcze – wyrównanie długości i korekcja funkcji kończyny zaopatrzeniem ortopedycznym, rehabilitacja. We właściwym momencie leczenie operacyjne zależne od typu i wielkości wady, często wieloetapowe,

• stałe monitorowanie stanu klinicznego przez cały okres wzrostu ze względu na ewolucję wady.
• skutki ostrego krwiopochodnego zapalenia kości i stawów noworodków i niemowląt, skutki innych procesów zapalnych kości i stawów – dające dysfunkcję stawów i skrócenia oraz zaburzenia osi kończyn dolnych i górnych,

• diagnostyka kliniczna – ocena funkcji stawów i kończyn. Diagnostyka obrazowa – USG, RTG, CT, RM – ocena stawu, długości kończyny i jej osi, ocena chrząstki wzrostowej i prognozowanie narastania deformacji,

• leczenie zależnie od stopnia dysfunkcji – od rehabilitacji przez zaopatrzenie ortopedyczne do długotrwałego wieloetapowego leczenia operacyjnego,

• stałe monitorowanie stanu klinicznego przez cały okres wzrostu ze względu na ewolucję wady wynikającą z uszkodzenia chrząstek wzrostowych.
• porażenie wiotkie i spastyczne kończyn dolnych i górnych, deformacje i przykurcze powstające w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego, przepukliny oponowo-rdzeniowej, miopatie, artrogrypoza, itp.,

• diagnostyka kliniczna – pierwotna ocena neurologiczna, wtórnie ocena ortopedyczna, ocena funkcji narządu ruchu – badanie chodu, podobaryczna diagnostyka stóp. Badanie USG i RTG – ocena stawu biodrowego,

• leczenie – rehabilitacja, zaopatrzenie ortopedyczne, farmakologia. Korekcja przykurczów iniekcjami z botuliny. Leczenie operacyjne – od prostych zabiegów korekcyjnych do złożonych wielomiejscowych i wieloetapowych,

• stałe monitorowanie stanu klinicznego we współpracy z rehabilitantem i zaopatrzeniem ortopedycznym.
• wyrośla kostno-chrzęstne mnogie i pojedyncze, torbiele kostne, defekty włókniste kości, jałowe martwice : pięty, guzowatości k. piszczelowej, głowy k. udowej, itp.,

• leczenie zazwyczaj operacyjne w chorobach guzopodobnych, w jałowych martwicach zachowawcze ( rehabilitacja) sporadycznie operacyjnie ( choroba Osgood-Schlattera, choroba Perthesa),

• najczęściej usunięcie zmiany kończy leczenie, niekiedy wskazane są kontrole ortopedyczne.
• nawrotowe i nawykowe zwichnięcia rzepki, stopy płasko-koślawe, kręcz, zespół cieśni kanału nadgarstka, zespól cieśni nerwu łokciowego, pourazowa niestabilność stawu skokowego, łokieć tenisisty, paluchy koślawe, palce szponiaste i młotowate, gangliony, torbiele dołu podkolanowego, choroba Dupuytrena,

• diagnostyka kliniczna i obrazowa po zauważeniu choroby, badanie RTG, USG, CT, RM,

• początkowo leczenie zachowawcze ale często leczenie operacyjne –zabiegi odtwórcze , przywracające funkcję lub korygujące deformację,

• korekcja lub usunięcie zmiany kończy leczenie, sporadyczne kontrole ortopedyczne.
• choroba zwyrodnieniowa biodra, kolana, barku, stawu skokowego i innych, choroby zapalne i reumatoidalne stawów, entezopatie, zespół bolesnego barku, biodro strzelające, neuralgie korzeniowe itp.,

• diagnostyka kliniczna i obrazowa po zauważeniu choroby, badanie USG, RTG ewentualnie CT, RM,

• głównie leczenie zachowawcze, rehabilitacja, leczenie farmakologiczne, suplementy diety, iniekcje dostawowe. osoczowe koncentraty płytkowe, ortezy, niekiedy leczenie operacyjne – artroskopie, endoprotezo plastyka, zabiegi , przywracające funkcję lub korygujące deformację,

• większość tych schorzeń ma charakter przewlekły wymagający długoletniej terapii.
• złamania kości długich, zwichnięcia, urazy stawów i tkanek miękkich,

• diagnostyka kliniczna i obrazowa badanie USG, RTG ewentualnie CT, RM,

• leczenie zachowawcze: repozycja, unieruchomienie. Leczenie operacyjne – artroskopia, operacyjne nastawianie i zespalanie złamań. Postępowanie pooperacyjne – rehabilitacja, zaopatrzenie ortopedyczne. Usuwanie zespoleń pooperacyjnych,

• wygojenie urazu zazwyczaj jest zakończeniem leczenia.
• płaskostopie, kolana koślawe, kolana szpotawe, chód w rotacji wewnętrznej, zespół zwiększonej wiotkości stawów, skrzywienia kręgosłupa, skośne ustawienia miednicy, przykurcz barków, wady klatki piersiowej – klatka szewska lub kurza,

• diagnostyka kliniczna, badanie obrazowe –RTG , CT,

• leczenie najczęściej zachowawcze – zmiana nawyków, ćwiczenia , korekcje, zaopatrzenie ortopedyczne, rehabilitacja. Niekiedy konieczność leczenia operacyjnego,

• konieczna opieka ortopedyczna przez cały okres wzrostu.